UIT DE GRUYTER FABRIEK is de titel van een grote groepsexpositie in februari en maart 2023. De deelnemende kunstenaars zijn Barend van Hoek, Carla van den Hurk, Dineke van Oosten, Har van der Put, Jolanda Moolenaar, José op ten Berg, Judith Rosema, Lieke Tripaldelli, Marja Sterck, Mark Peters, Will Pluijm en Gert de Mulder. Zij hebben alle 12 een atelier in de Gruyterfabriek te ‘s-Hertogenbosch.
Hieronder stellen we de groep aan u voor.
Barend van Hoek
Barend van Hoek is een prijswinnende kunstenaar uit Nederland wiens werken zowel nationaal als in België uitvoerig zijn geëxposeerd. De schilder, tekenaar en beeldhouwer beeldt voornamelijk vrouwen en hun omgeving uit, omdat ze voor hem alle mysteries van het leven belichamen. Van Hoek omschrijft zichzelf als geobsedeerd door licht en “hoe het volume geeft aan dingen”, omdat hij vindt dat het essentieel is voor de toegankelijkheid en geloofwaardigheid van een compositie.
Carla van den Hurk
Serie Rapsodie
‘Syrië is een land dat al heel veel jaren in oorlog leeft. Steden zijn kapotgeschoten en velden zijn verwoest. Toch neemt de natuur het altijd weer over en verschijnen er bloemen op de kapotte velden. Samen met een Syrische kunstenaar ben ik op zoek gegaan naar foto’s van deze bloemen in zijn geboorteland. Deze foto’s heb ik gebruikt voor het maken van de werken.
Samen hebben we gezocht naar een titel voor de werken, we vonden ons in ‘Rapsodie.’
Een rapsodie is een gedicht of een muziekstuk dat qua onderwerp of stijl bestaat uit contrasterende gedeelten wat betreft stijl/stemming, die ondanks de vrije vorm toch een eenheid vormen, vaak met een terugkerend thema.
Hij vond dat de bloemenvelden een contrasterend gedeelte is in zijn land van oorlog, die ondanks alles een eenheid vormen. www.carlavandenhurk.nl.
Dineke van Oosten
Het werk van Van Oosten kan niet worden vastgepind op één discipline of werkwijze. Ze mixt technieken en materialen, werkt zowel twee- als driedimensionaal. Maar kenmerkende elementen als herhaling en het werken in louter zwart–wit of met aluminum zijn onderdeel van haar signatuur en zorgen voor een eigen, unieke beeldtaal.
Het snel en experimenteel laten ontstaan van beeld in het trage, ambachtelijke zeefdrukproces staat haaks op het langzaam tot leven brengen van haar tijdrovende stempelwerken. In beide gevallen is het maakproces het belangrijkste en wanneer Van Oosten opgaat in dit proces ontstaat er magie.
De monochrome herhaling van ruwe, afgebrokkelde vormen of een glooiend lijnenspel waarin moiré ontstaat, het zijn de fouten die goed zijn. De gecontroleerde error en geordende chaos die steeds ontstaat tijdens het maken zijn de kracht van het werk van Van Oosten. Ogenschijnlijke slordigheden worden tot in perfectie uitgebalanceerd en komen samen in bruut samenhangende composities. www.dinekevanoosten.nl.
Har van der Put
‘Ghosts from the past’.
Alom aanwezig op pleinen en in parken, gezeten op steigerende paarden versteend in heroïsche poses. Bravoure, macht, grandeur en onverschrokkenheid, het is veelzeggend hoe wij als vergankelijke en nietige wezens de uitverkorenen onder ons in brons en marmer uitvergroten, verhogen, vereeuwigen. Als een verzet tegen onze onbeduidendheid. Anderzijds: wat een absurde vertoningen van onderdrukking, achterhaalde ideeën en schaamteloze ijdelheid. www.harvanderput.nl.
Jolanda Moolenaar
Wat Jolanda Molenaar beweegt? ‘Zaken die algemeen gelden, ongeacht cultuur of afkomst. Zoals: liefde, erbarmen, hebzucht. Wat me fascineert zijn alle valkuilen die hierdoor ontstaan. Ik noem mijn werken ook wel ‘psychodemonen’. Ik probeer niet meegezogen te worden in de overdaad aan beelden en de betekenissen die ik eraan geef. Betekenissen die er zijn door gefluister vanuit geschiedenis en herhalingen.’
Ik werk met collage techniek. Foto’s uit tijdschriften van de jaren 50 gecombineerd met tekentechniek. Schilderijen met olieverf of acrylic met papiermaché. Portretkunst met embrodery of zaagsporen. Mijn werk is figuratief en ik wil me niet vastleggen op een techniek.’ www.jolandamoolenaar.com.
José op ten Berg
‘Afgelopen zomer heb ik een wandeling door de Balkan gemaakt. Deze wandeling door Montenegro, Albanië en Kosovo vormt de inspiratiebron voor de schilderijen die ik bij Markt Twee laat zien. Een wandeling van een aantal dagen blijft in mijn hoofd vast zitten. Ik probeer de sfeer van de tocht over te brengen. Met brede penseelstreken wil ik dat het eruit ziet of het er altijd al geweest is net zoals de bergen en de lucht er tijdens een wandeling altijd al geweest zijn. Alles klopt en je blijft je verwonderen. Dat hoop ik ook teweeg te brengen bij de mensen die mijn werk gaan zien.’ www.joseoptenberg.nl, Instagram: José op ten Berg.
Judith Rosema
‘In mijn tekeningen en prenten laat ik je mijn indruk van de natuur zien. Soms op esthetische wijze zoals in de natuurdrukken. Soms op illustratieve wijze, zoals in de gloeivis. En soms is het een combinatie van esthetisch en verhalend. Ik hou van verhalen vertellen met mijn werk. De natuur leent zich daar goed voor, er gebeurd altijd wel iets en alles is altijd in beweging. Natuur inspireert me dagelijks en verveelt me nooit.’
www.hetinktatelier.com
Lieke Tripaldelli
‘Ordinary People, common things, and a sparkle of madness’.
‘Mijn werk gaat over emoties getoond in non-verbale interactie. Ik schilder wat ik zie. Wie ik zie. Ongeacht wat jij me wilt laten zien.
Een blik, een paar seconde van de binnenkant worden gevangen op het doek. Mensen met dierlijke emoties. Een hond met de ogen van een mens. Ogen die je doordringend aankijken. Zonder woorden. Meer dan genoeg. Expressionistische portretten in olieverf met zacht en ingetogen kleurgebruik.
In verschillende lagen opgebouwd, een weerspiegeling van de ziel.’ www.lieketripaldelli.nl.
Marja Sterck
Marja Sterck wordt in haar fotografisch werk één met de waarneming. De onderwerpen die ze fotografeert en onderzoekt zijn verlaten en tonen nooit de harde schaduw. In de zoektocht naar de betekenis van licht, lucht en stilte confronteert ze de toeschouwer met een grenzeloosheid die je in het werk trekt waardoor je in een momentopname van ademloosheid je opent voor de natuur dat door de vertraging van de verstilling aan karakter wint.
Het silentium tussen twee gedachtes…. www.marjasterck.com, Instagram: @marjasterck, @sterckmarja.
Mark Peters
Mark Robert Peters voert procesmatig onderzoek uit naar inhoud en techniek, hetgeen resulteerd in een grote diversiteit aan werk. Vanaf zijn academietijd worstelt hij met een intrinsieke interesse voor wetenschap en kunst, die vaak filosofische vragen opwerpen. Zijn interesse in de niet direct begrijpelijke onderwerpen als kwantummechanica, relativiteitstheorie of de snaartheorie zijn juist daarom interessant, omdat het refereert aan het totale zijn. Van het atoom tot heelal, micro- en macrokosmos, eindig en oneindig, maar niet grijpbaar. Fictie of non-fictie, echt of onecht, de intrigerende tegenstellingen maken je nieuwsgierig.
In beginsel werkte Mark volgens een concept, maar naarmate de tijd vorderde diende zich een meer intuïtieve werkwijze aan. De fase van het visualiseren van een concept kan bij hem uitmonden in een jarenlang proces. Het schilderen is een terugkerende discipline in zijn oeuvre waarbij de inhoud ondergeschikt is geworden aan het beeld. Hij laat zich meer leiden door sfeer, die o.a. door gevoel, emotie en muziek wordt bepaald.
In al zijn schakeringen en vormen roepen de abstracte werken van Peters tal van vragen en gevoelens op. Het zijn geen beelden die één, twee, drie te duiden zijn. Zijn het fotorealistische schilderijen van nieuwe ruimtelijke dimensies, het heelal of microscopische vergrotingen van virussen of enge ziektes? Evengoed kunnen het landschappen uit een sciencefictionfilm zijn. Het lijkt wel of diverse interessegebieden van hem in deze schilderijen bijeen komen. De beschouwer kan vele kanten uit.
Zelf zegt hij dat er geen verhaal of concept meer achter het beeld schuilt. Hij wil mensen een belevingswereld geven, een mentale ruimte, waarin men kan vertoeven en die rust geeft. Waarom spreken foto’s van het heelal zoveel mensen aan? Een interessante vraag omdat abstracte schilderijen door het grote publiek over het algemeen minder worden gewaardeerd, terwijl de foto’s van de ruimtetelescoop Hubble eigenlijk gewoon abstracte beelden zijn. Niet alleen het feit dat het een werkelijkheid weergeeft maakt ze zeer populair, juist ook het ‘onbekende’ fascineert mensen. Welke werkelijkheid schuilt er achter de onwerkelijkheid? www.markrobertpeters.nl.
Wil Pluijm
Will Pluijm is in 1990 als beeldhouwer afgestudeerd aan de Kunstacademie in Den Bosch.
Van 1996 tot 2009 heeft zij geschilderd om daarna weer terug te keren naar het maken van beelden. De overgang van beeldhouwen naar schilderen werd ingegeven door het verlangen naar het werken met kleur maar na verloop van tijd werden de schilderijen, net als de beelden, voornamelijk wit. Hierdoor verdween de noodzaak om te schilderen en door het inzicht dat wit haar kleur bleek te zijn, kreeg het driedimensionale werk weer haar voorkeur.
Haar materiaal is karton dat als tweedimensionaal gegeven door stapeling en verlijming omgezet wordt in driedimensionaal werk.
De zoektocht is altijd dezelfde gebleven. Afdalen naar de diepste kern, waar stilte en ruimte heersen. Zijn op de grens van verdwijnen en verschijnen, op het moment tussen weggaan en aankomen. Het moment van anoniem zijn.
Bestaat dat moment en hoe lang duurt dat dan? En kun je dat moment vangen in een beeld?
Haar beelden zijn geïsoleerde vormen waarin zij dat moment probeert te vangen.
Dit resulteert in verstilde witte beelden met een spel van licht en ruimte. www.willpluijm.nl.
Gert de Mulder
‘Decoreren. En hergebruik. Twee belangrijke drijfveren in mijn werk.
Ik maak werk waar je vrolijk van wordt. Ik ontwerp, produceer en decoreer kleurrijke gebruikskeramiek zoals vazen, schalen, kandelaars en bekers. Meestal decoreer ik, met snelle kwaststreken, bloem-, blad-, en dier -motieven. Bij de Plissé vazen zit de decoratie vooral in het vervormen van de klei, en het kleurgebruik.
De schalen geven de uitkomst weer van een zoektocht naar een evenwicht in kleur, decoratie en reliëf.’ www.instagram.com/gertdemulder.